سایت کتاب پیچ بهترین سایت دانلود کارآموزی و پروژه

تعداد صفحات:44

نوع فایل:word

فهرست مطالب:

پیشگفتار

مقدمه

تاریخچه

فصل اول - کلیاتی از مفهوم مسئولیت مدنی در حقوق ایران

مبحث اول - مبانی نظری و منابع مسئولیت مدنی در حقوق ایران

گفتار اول - وجود ضرر

گفتار دوم - ارتکاب فعل زیان بار

گفتار سوم - اضرار به غیر در مقام اجرای حق

گفتار چهارم - رابطه سببیت بین فعل زیانبار و ورود ضرر

مبحث دوم - جایگاه موضوع خسارت دادرسی در مسئولیت مدنی

مبحث سوم - مبنای تحمیل خسارت دادرسی به محکوم علیه

مبحث چهارم - محکوم علیه کیست

فصل دوم - لزوم جبران خسارت زندانیان بیگناه

مبحث اول - آیا جبران خسارت بیگناهان مغایر برخی قواعد حقوقی است

گفتار اول - قاعده حاکمیت امر مختوم جزائی و مسئله جبران خسارت

گفتار دوم - حکم برائت و جبران خسارت

مبحث دوم - دکترین و قوانین موضوعه

مبحث سوم - جبران خسارت و مسئله مسئولیت دولت

مبحث چهارم - آئین جبران خسارت بر طبق قانون 17 ژوئیه 1970 فرانسه

فصل سوم - جبران خسارت ناشی از بازداشت متهم بیگناه

مبحث اول - جبران خسارت ناشی از بازداشت متهم بیگناه در دیگر کشورها

مبحث دوم - جبران خسارت ناشی از بازداشت متهم بیگناه در حقوق ایران

نتیجه گیری

منابع و ماخذ

 

پیشگفتار:

با توجه به اصل برائت و به منظور حفظ نظم اجتماع دستگاه قضایی در موارد عدیده به بازداشت بسیاری از متهمین یعنی کسانی که هنوز بزهکاری آنان مسلم نیست مبادرت می ورزد. هر گاه این قبیل متهمین در دادگاه به مدت بیشتر یا معادل آن چه که در بازداشت موقت به سر برده اند محکوم گردند شاید بتوان پذیرفت که توقیف های مذکور موج ها به عمل آمده و عمل دستگاه عدالت را به نحوی از انحا ء توجیه نمود. لیکن مشکل وقتی ایجاد میگردد که شخص پس از گذرانیدن هفته ها، ماه ها و گاهی سال ها در زندان سرانجام به جزای نقدی و یا به مدتی کمتر از آن چه که در بازداشت بوده است محکوم و یا جنحه کلی تبرئه میگردد. نکته قابل توجه آن که صدور حکم برائت از طرف دادگاه ها نه تنها دلالت به عدم دقت دستگاه عدالت ندارد بلکه برعکس حاکی از استقلال امعان نظر قضات محاکم تواند بود. مع الوصف هنگامی که از نقطه نظر حفظ حقوق متهم مسئله این قبیل بازداشت ها را مطالعه می کنیم این سوال مطرح میگردد که جامعه در قبال متهمینی که پیش از گذراندن مدتی در زندان تبرئه میگردند چه تکلیفی دارد ؟ آیا بایستی ماه ها و یا سال هایی را که متهم در زندان بسر برده امریی عادی تلقی نمود و به باز کردن در زندان به روی آنان اکتفا نمود و یا برعکس برای جبران خسارت از این قبیل بیگناهان به دنبال راه حلی منطقی گشت.